ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਰੱਬ ਉਤੇ ਵੱਸਦਾ ਮੇਰਾ ਤੇਰੇਆਂ ਪੈਰਾਂ ਚ
ਹਰ ਵੇਲੇ ਹੀ ਜਿਕਰ ਹੁੰਦਾ ਏ ਮੇਰਾ ਤੇਰੀਆਂ ਖੈਰਾਂ ਚ
ਤੈਥੋਂ ਉੱਚੀ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਾ ਦੁਨੀਆਂ ਉਤੇ ਥਾਏਂ ਨੀ
ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ
ਜੰਨਤ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਬੋਡ ਜਿਹੀ ਤੇਰੀ ਛਾਏਂ ਨੀ
ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ

ਮੰਜਿਲ ਤਕ ਪਚਾਤਾ ਤੇਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹਲਾਸ਼ੇਰੀ ਨੇ
ਜੋ ਵੀ ਸਿੱਖਿਆ ਤੈਥੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਮਾਏ ਜਿੰਦਗੀ ਮੇਰੀ ਨੇ
ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਏ ਬਣਿਆ ਮਨੀ ਤੇਰੇ ਦਾ ਨਾਏ ਨੀ
ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ
ਜੰਨਤ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਬੋਡ ਜਿਹੀ ਤੇਰੀ ਛਾਏਂ ਨੀ
ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ

ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦੇਸਾਂ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਬਥੇਰੀ ਆਉਂਦੀ ਏ
ਆਹ ਲੈ ਪੁੱਤ ਉੱਠ ਕੇ ਚਾਅ ਪੀ ਲੈ ਨਾ ਕੋਈ ਹਾਕ ਜਤਾਉਂਦੀ ਏ
ਮੁੜ ਮੁੜ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੇ ਤੂੰ ਤੇ ਤੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਗਰਾਰੇ ਨੀ
ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ
ਜੰਨਤ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਬੋਡ ਜਿਹੀ ਤੇਰੀ ਛਾਏਂ ਨੀ
ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ ਨੀ